l***@gmail.com
2013-04-26 08:22:50 UTC
Ik kwam vandaag zover dat ik het begrip "potentieel" ging doordenken.
Voor de mens, in al die karmische activiteit, lijkt het heel
belangrijk te zijn om potentie te hebben, om gezien te worden als het
hebben van potentieel, nog meer dan om erkend of gewaardeerd te
worden.
Herken je dit? Waarom zou dat zo zijn? Of beter, als dat zo is, is dat
dan een waarheid over de diepste natuur? Erg subtiel lijkt het niet.
Wat bedoel je precies met gezien te worden als het hebben van potentieel?Voor de mens, in al die karmische activiteit, lijkt het heel
belangrijk te zijn om potentie te hebben, om gezien te worden als het
hebben van potentieel, nog meer dan om erkend of gewaardeerd te
worden.
Herken je dit? Waarom zou dat zo zijn? Of beter, als dat zo is, is dat
dan een waarheid over de diepste natuur? Erg subtiel lijkt het niet.
Bedoel je, het hebben van talent of bepaalde vermogens? In hoeverre wijkt
dat dan af van het verlangen erkend of gewaardeerd te worden in die
vermogens?
Minder gericht op erkenning of waardering om wie we zijn, meer op wat we (kunnen) zijn.
Ik kan me op zich wel vinden in jouw beeldspraak dat je diep van binnen kunt vinden door kalm te worden, omdat dan de troebelheid bezinkt. Maar het is voor veel mensen misschien ook de troebelheid, het kunnen maken van troebelheid, die aangeeft hoeveel potentie ze hebben en dus voor hen van belang is.