Discussion:
was: zelfdeceptie is nu: een manier om het diepste binnen te vinden
(te oud om op te antwoorden)
l***@gmail.com
2013-04-26 08:22:50 UTC
Permalink
Ik kwam vandaag zover dat ik het begrip "potentieel" ging doordenken.
Voor de mens, in al die karmische activiteit, lijkt het heel
belangrijk te zijn om potentie te hebben, om gezien te worden als het
hebben van potentieel, nog meer dan om erkend of gewaardeerd te
worden.
Herken je dit? Waarom zou dat zo zijn? Of beter, als dat zo is, is dat
dan een waarheid over de diepste natuur? Erg subtiel lijkt het niet.
Wat bedoel je precies met gezien te worden als het hebben van potentieel?
Bedoel je, het hebben van talent of bepaalde vermogens? In hoeverre wijkt
dat dan af van het verlangen erkend of gewaardeerd te worden in die
vermogens?
Het hebben van potentie/potentieel lijkt iets te zijn dat belangrijk is voor de seksuele selectie. Het is de boodschap "Kijk mij eens".

Minder gericht op erkenning of waardering om wie we zijn, meer op wat we (kunnen) zijn.

Ik kan me op zich wel vinden in jouw beeldspraak dat je diep van binnen kunt vinden door kalm te worden, omdat dan de troebelheid bezinkt. Maar het is voor veel mensen misschien ook de troebelheid, het kunnen maken van troebelheid, die aangeeft hoeveel potentie ze hebben en dus voor hen van belang is.
Siebe
2013-04-26 11:11:08 UTC
Permalink
***@gmail.com wrote in news:d6f88711-982d-48c8-90fc-***@googlegroups.com:

Maar het is voor veel mensen misschien ook de troebelheid,
Post by l***@gmail.com
het kunnen maken van troebelheid, die aangeeft hoeveel potentie ze
hebben en dus voor hen van belang is.
dat denk ik ook.

vergis je ook niet in de verslaving van nadenken, van ideeenvorming.
Deze verslaving is bijzonder sterk is, veel krachtiger dan de verslaving
aan roken, of lekker eten, oid. Je zult merken, wanneer je mediteert,
dat de geest voortdurend, uit de kracht van gewoonte, verstrikt raakt in
ideeenvorming, en op die manier wordt afgeleid.

Dat frustreert veel mensen en daarom stoppen ze ook snel weer met
meditatie of beginnen er zelfs niet aan. Het is heel bijzonder eigenlijk
wanneer iemand kan rusten zonder voortdurend afgeleid te zijn door
ideeenvorming. Er is een mechanisme wat als het ware voortdurend die
gedachten of ideeen oppikt, grijpt.

Bij ons, in onze cultuur, draait alles om ideeen, om afleiding, om
mentale inspanning. Dus daarvan afkicken ligt ons zwaar. Ik durf wel te
beweren dat 99,5% van de bevolking geestelijk niet goed kan ontspannen,
dwz, alle ideeen, plannen, zorgen, etc helemaal loslaten, niet
vervangend door een andere activiteit of door helemaal out te gaan.

Wij hebben de geest zo geconditioneerd dat dit voor ons vrijwel
onmogelijk is. Onze geest moet altijd ergens op gericht zijn, bezet met
iets, bezig met iets. Die richting van de geest, de geest voortdurend
ergens op gericht willen hebben, is werking genaamd karma.
Dat soort verslavingen zijn bijzonder hardnekkig.
Het is allemaal neurose, dwang, onvrij.

Maar zoals je zegt, onze cultuur waardeert dit soort neurose als een
talent, als iets moois en het omgekeerde waarderen wij helemaal niet.
Ik heb nogal fanatisme in me. Mijn bazen vonden het wel best maar het is
geen talent vanuit iemands en andermans welzijn bezien.

Hoe dan ook, als je verlichting wenst te realiseren, boeddhaschap, dan
wordt wel onderwezen dat je dit soort verslavingen moet leren handelen
en uiteindelijk totaal afstand van moet doen.


Siebe
Leon
2013-04-26 12:09:34 UTC
Permalink
Post by l***@gmail.com
Maar het is voor veel mensen misschien ook de troebelheid,
Post by l***@gmail.com
het kunnen maken van troebelheid, die aangeeft hoeveel potentie ze
hebben en dus voor hen van belang is.
dat denk ik ook.
<knip>
Post by l***@gmail.com
Hoe dan ook, als je verlichting wenst te realiseren, boeddhaschap, dan
wordt wel onderwezen dat je dit soort verslavingen moet leren handelen
en uiteindelijk totaal afstand van moet doen.
Misschien dat ik het mezelf erg moeilijk maak met dat denken, maar ik
geloof dat voor een ieder die verlichting bereikt een ander juist extra
belast zal worden. Alsof het werk van twee dan op de schouders van één
gelegd wordt.
Siebe
2013-04-26 13:55:14 UTC
Permalink
Post by Leon
Misschien dat ik het mezelf erg moeilijk maak met dat denken, maar ik
geloof dat voor een ieder die verlichting bereikt een ander juist extra
belast zal worden. Alsof het werk van twee dan op de schouders van één
gelegd wordt.
Ik ken jou als iemand die overal wel zijn bedenkingen bij heeft. Dat lijkt
voor jou equivalent te zijn met filosoferen of zelfs uitwisselen.
Het is niet een gespreksvorm die mij aanspreekt. Waar jij bedenkingen bij
zou moeten plaatsen is bij het hebben van voortdurende bedenkingen, vind
ik.

Wat ligt daaronder? Waarom doe je dat? Het heeft denk ik weinig tot niks te
maken met de inhoud, dus in dit geval met de vraag of het echt zo is dat
het werk van twee op de schouders van 1 worden gelegd wanneer iemand
verlicht wordt.

Je geeft heel veel signaal af.

Siebe
Leon
2013-04-26 14:16:10 UTC
Permalink
Post by Siebe
Post by Leon
Misschien dat ik het mezelf erg moeilijk maak met dat denken, maar ik
geloof dat voor een ieder die verlichting bereikt een ander juist extra
belast zal worden. Alsof het werk van twee dan op de schouders van één
gelegd wordt.
Ik ken jou als iemand die overal wel zijn bedenkingen bij heeft. Dat lijkt
voor jou equivalent te zijn met filosoferen of zelfs uitwisselen.
Het is niet een gespreksvorm die mij aanspreekt. Waar jij bedenkingen bij
zou moeten plaatsen is bij het hebben van voortdurende bedenkingen, vind
ik.
Dat klopt wel, en ik zal mijn bedenkingen eens zo toepassen.
Post by Siebe
Wat ligt daaronder? Waarom doe je dat? Het heeft denk ik weinig tot niks te
maken met de inhoud, dus in dit geval met de vraag of het echt zo is dat
het werk van twee op de schouders van 1 worden gelegd wanneer iemand
verlicht wordt.
Je geeft heel veel signaal af.
Ik denk dat ik toch vooral bezig ben met dat signaal van potentie
afgeven, terwijl die potentie in principe helemaal niet zo groot is.

Maar goed ik ben verder wel van mening dat verlichting niet iets is voor
een individu, maar iets wat je zou moeten delen, dat het nog meer om dat
delen gaat dan om de vraag of je nu werkelijk verlicht bent.
bekend is natuurlijk wel het spreekwoord gedeelde last is halve last, en
mindere last is een verlichting.
Siebe
2013-04-26 15:26:12 UTC
Permalink
Post by Leon
Maar goed ik ben verder wel van mening dat verlichting niet iets is
voor een individu, maar iets wat je zou moeten delen, dat het nog meer
om dat delen gaat dan om de vraag of je nu werkelijk verlicht bent.
bekend is natuurlijk wel het spreekwoord gedeelde last is halve last,
en mindere last is een verlichting.
Als jij rommel maakt, stel, en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk, vind
ik in principe dat het jou moet treffen, niet mij of anderen.
Ik geloof niet dat jij, ik, anderen in het leven zijn om elkaars rommel op
te ruimen. Nee, we moeten zelf leren geen rommel te maken. Mensen die zich
niet zelf verantwoordelijk voelen voor de rommel die ze maken, en voor de
last die ze aldoende op andermans schouders leggen, wat je daar mee moet?
Je kunt je denk ik beter maar op jezelf richten, daar is rommel genoeg,
werk genoeg.

Onverlicht betekent hoe dan ook dat we voortdurend rommel maken. Proberen
verlichting te bereiken is daarom niet een zaak alleen voor jezelf maar ook
voor anderen wezens.

Siebe
Leon
2013-04-26 16:17:23 UTC
Permalink
Post by Siebe
Post by Leon
Maar goed ik ben verder wel van mening dat verlichting niet iets is
voor een individu, maar iets wat je zou moeten delen, dat het nog meer
om dat delen gaat dan om de vraag of je nu werkelijk verlicht bent.
bekend is natuurlijk wel het spreekwoord gedeelde last is halve last,
en mindere last is een verlichting.
Als jij rommel maakt, stel, en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk, vind
ik in principe dat het jou moet treffen, niet mij of anderen.
Ik geloof niet dat jij, ik, anderen in het leven zijn om elkaars rommel op
te ruimen. Nee, we moeten zelf leren geen rommel te maken. Mensen die zich
niet zelf verantwoordelijk voelen voor de rommel die ze maken, en voor de
last die ze aldoende op andermans schouders leggen, wat je daar mee moet?
Je kunt je denk ik beter maar op jezelf richten, daar is rommel genoeg,
werk genoeg.
Onverlicht betekent hoe dan ook dat we voortdurend rommel maken. Proberen
verlichting te bereiken is daarom niet een zaak alleen voor jezelf maar ook
voor anderen wezens.
Daar ben ik weer met een bedenking. Verlicht betekent volgens mij niet
geen rommel maken, misschien minder rommel. Dat zullen die "sommige
anderen" dankbaar gebruik van maken omdat ze dan meer rommel kunnen
maken. Ik geloof in de wet van toenemende entropie, netto is het
resultaat altijd hetzelfde.

Maar ik wil je verder niet bezwaren met mijn denken. Ik weet dat ik het
als extra last breng. Ik heb zelf een filosofie van "dragen", maar dat
hoef ik niet over te dragen naar anderen.
Siebe
2013-04-26 16:50:33 UTC
Permalink
Post by Leon
Daar ben ik weer met een bedenking.
Ja:-)

Verlicht betekent volgens mij niet
Post by Leon
geen rommel maken, misschien minder rommel.
Is niet onderdeel van jouw vloed aan bedenkingen dat je ook overal weet
van meent te hebben en _denkt_overal over te kunnen meepraten?
Is dat niet de last, die inschatting? Ga je zo niet aan jezelf voorbij?
Is het niet goed die toetsing te doen en je af te vragen, weet ik wat
verlichting is, oftewel, kan ik er werkelijk iets zinnigs over zeggen?
Is dat soort bescheidenheid missen niet een last?

Dat zullen die "sommige
Post by Leon
anderen" dankbaar gebruik van maken omdat ze dan meer rommel kunnen
maken.
je hebt een idee wat verlichting is en vervolgens speculeer je daar op
door. nee, zo werkt het niet. ik ga daar niet in mee.

Ik geloof in de wet van toenemende entropie, netto is het
Post by Leon
resultaat altijd hetzelfde.
Maar ik wil je verder niet bezwaren met mijn denken.
Is dat echt zo? Misschien wil je dat juist wel!

Siebe
Leon
2013-04-26 18:47:33 UTC
Permalink
Post by Siebe
Post by Leon
Daar ben ik weer met een bedenking.
Ja:-)
Post by Leon
Verlicht betekent volgens mij niet
geen rommel maken, misschien minder rommel.
Is niet onderdeel van jouw vloed aan bedenkingen dat je ook overal weet
van meent te hebben en _denkt_overal over te kunnen meepraten?
Is dat niet de last, die inschatting? Ga je zo niet aan jezelf voorbij?
Is het niet goed die toetsing te doen en je af te vragen, weet ik wat
verlichting is, oftewel, kan ik er werkelijk iets zinnigs over zeggen?
Is dat soort bescheidenheid missen niet een last?
Oei wat een suggesties allemaal. Ik denk vooral dat ik doordrongen ben
van een soort Christelijk denken, dat kun je als last zien, maar dat
hoeft niet. Als ik je zo zie praten, dan meen ik te ontdekken dat jij de
mening bent toegedaan wel exact te weten wat verlichting is. Ik vind dat
nogal pretentieus, maar ik kan dat natuurlijk alleen maar als
pretentieus ontdekken als ik zelf ook allerlei pretenties heb.
Post by Siebe
Post by Leon
Dat zullen die "sommige
anderen" dankbaar gebruik van maken omdat ze dan meer rommel kunnen
maken.
je hebt een idee wat verlichting is en vervolgens speculeer je daar op
door. nee, zo werkt het niet. ik ga daar niet in mee.
Dat hoeft ook niet.
Post by Siebe
Ik geloof in de wet van toenemende entropie, netto is het
Post by Leon
resultaat altijd hetzelfde.
Maar ik wil je verder niet bezwaren met mijn denken.
Is dat echt zo? Misschien wil je dat juist wel!
Het zou consistent zijn met de filosofie dat men moet leren dragen in
het leven. Zo consistent wil ik echter niet zijn. Ik heb me voorgenomen
de ander niet nodeloos te belasten, juist vanwege dat karma waardoor die
last weer bij je terug komt. Misschien ben ik wat stuntelig daarbij.
Leon
2013-04-26 19:35:44 UTC
Permalink
Post by Leon
Het zou consistent zijn met de filosofie dat men moet leren dragen in
het leven. Zo consistent wil ik echter niet zijn. Ik heb me voorgenomen
de ander niet nodeloos te belasten, juist vanwege dat karma waardoor die
last weer bij je terug komt. Misschien ben ik wat stuntelig daarbij.
De banaliteit van het kwaad. Ik voel me wel wat kwaadaardig inderdaad.
Siebe
2013-04-26 19:34:11 UTC
Permalink
Post by Leon
Oei wat een suggesties allemaal. Ik denk vooral dat ik doordrongen ben
van een soort Christelijk denken, dat kun je als last zien, maar dat
hoeft niet. Als ik je zo zie praten, dan meen ik te ontdekken dat jij de
mening bent toegedaan wel exact te weten wat verlichting is. Ik vind dat
nogal pretentieus, maar ik kan dat natuurlijk alleen maar als
pretentieus ontdekken als ik zelf ook allerlei pretenties heb.
Oke, bedankt en wellicht tot later.

Siebe

Loading...