Discussion:
Higgs-bosonen en -velden. De het heelal vullende Higgs-oceaan.
(te oud om op te antwoorden)
Kaik, kaik, de himl so plouw
2013-10-10 10:18:28 UTC
Permalink
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.

Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".

Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.

"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.

Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.

Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.

Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.

Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Spook van Rook
2013-10-11 16:29:29 UTC
Permalink
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?


--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Sjouke Burry
2013-10-11 18:35:29 UTC
Permalink
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Indirecte waarneming:de kracht tussen twee plaatjes heel dicht
bij elkaar.
Spook van Rook
2013-10-11 18:49:33 UTC
Permalink
Post by Sjouke Burry
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Indirecte waarneming:de kracht tussen twee plaatjes heel dicht
bij elkaar.
Dus eigenlijk bestaat een lege ruimte van niets niet.
En aantrekkingskracht? Bestaat dat uit elementaire deeltjes?

--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Chris Jacobs
2013-10-11 18:52:30 UTC
Permalink
Post by Spook van Rook
Post by Sjouke Burry
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Indirecte waarneming:de kracht tussen twee plaatjes heel dicht
bij elkaar.
Dus eigenlijk bestaat een lege ruimte van niets niet.
En aantrekkingskracht? Bestaat dat uit elementaire deeltjes?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van morgen.
Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
Spook van Rook
2013-10-11 19:05:45 UTC
Permalink
Post by Chris Jacobs
Post by Spook van Rook
Post by Sjouke Burry
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Indirecte waarneming:de kracht tussen twee plaatjes heel dicht
bij elkaar.
Dus eigenlijk bestaat een lege ruimte van niets niet.
En aantrekkingskracht? Bestaat dat uit elementaire deeltjes?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van morgen.
Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
En hoeveel lagen moet je nog doorworstelen om bij het elementaire deeltje te komen?
En als het oneindig is als pi, dan zal je nooit een antwoord krijgen op je berekening.
Zal dan een elementair deeltje dan ook nooit kunnen komen tot de materie zoals men dat
nu kent?

--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Sietse Vliegen
2013-10-11 20:58:39 UTC
Permalink
Post by Chris Jacobs
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van morgen.
Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
Maar overmorgen is dat wellicht over. Gij kundet extrapoleren wat gij
wildet, maar ergens houdt het natuurlijk op. Net als bij de bomen, die
willen ook maar niet groeien tot aan de Maan.

Waar het ophoudt, niemand weet het. Misschien is het al zover.
Of je moet al geloven in het oneindige, dan stopt er nooit iets.
Ook God niet. Of de zonde, het aantal goden boven de oppergoden, enz.
--
Sietse
noohpyt
2013-10-12 10:27:53 UTC
Permalink
Post by Sietse Vliegen
Post by Chris Jacobs
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van
morgen. Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
Maar overmorgen is dat wellicht over. Gij kundet extrapoleren wat gij
wildet, maar ergens houdt het natuurlijk op. Net als bij de bomen, die
willen ook maar niet groeien tot aan de Maan.
Waar het ophoudt, niemand weet het. Misschien is het al zover.
Of je moet al geloven in het oneindige, dan stopt er nooit iets.
Ook God niet. Of de zonde, het aantal goden boven de oppergoden, enz.
Geen begin, geen einde.

Typhoon
--
noohpyt
noohpyt
noohpyt
2013-10-12 10:29:08 UTC
Permalink
Post by Chris Jacobs
Post by Spook van Rook
Post by Sjouke Burry
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het
enige deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje,
thans Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs,
hoogleraar mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n
promovendi: "Ik heb iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op
voor de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal
nutteloze theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson
aan te tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde
na de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot
superkrachtige raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze
overal in het heelal van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen
deze krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes.
(Energie is massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de
uit Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de
gluonen (en andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de
elementaire en de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand
biedt afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse
fundamentele deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich
makkelijk zonder veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig
of geen wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen
een 350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het
elektron, en heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Indirecte waarneming:de kracht tussen twee plaatjes heel dicht
bij elkaar.
Dus eigenlijk bestaat een lege ruimte van niets niet.
En aantrekkingskracht? Bestaat dat uit elementaire deeltjes?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van
morgen. Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
Het einde is niet in zicht.

Typhoon
--
noohpyt
noohpyt
W!m
2013-10-14 20:16:32 UTC
Permalink
Post by Chris Jacobs
Post by Spook van Rook
De duim tussen je oren.
De elementaire deeltjes van vandaag zijn de samengestelde deeltjes van morgen.
Eens golden de atomen als elementaire deeltjes.
Aan de etymologie is het nog te zien.
Het is wellicht als een fractal, eindeloos.

W!m
2013-10-14 20:12:40 UTC
Permalink
Post by Sjouke Burry
Uit virtuele deeltjes paren, die verdwijnen als je ze probeert te
zien.
Hoe weten ze dat je kijkt ?

Illimuts had daar trouwens wat op bedacht. Je moet er niet naar kijken,
maar een foto van maken.
ps. het is dan ook een Belgische oplossing.
Kaik, kaik, de himl so plouw
2013-10-11 23:40:07 UTC
Permalink
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot
superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Alleen voor het niets zijn ‘essentie’ en ‘bestaan’ identiek, bij het iets
behoeven zij niet samen te gaan en is het iets contingent: het niets kan er
zijn of het niets kan er niet zijn. Wat betreft het uit deeltjes opgebouwde
niets, uit het voorgaande volgt dat deelbaarheid van het niets met iets
onmogelijk is, zowel enkel- als meervoudig, terwijl daarentegen het
ondeelbare niets voor het deelbare iets niet. Immers, zowel zonder niets als
met het niets kan het iets iets zijn. Nochtans, met iets als met het voor de
deelbaarheid van het niets noodzakelijke niets kan het niets niet niets
zijn.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Spook van Rook
2013-10-12 19:05:18 UTC
Permalink
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot
superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Alleen voor het niets zijn ‘essentie’ en ‘bestaan’ identiek, bij het iets
behoeven zij niet samen te gaan en is het iets contingent: het niets kan er
zijn of het niets kan er niet zijn. Wat betreft het uit deeltjes opgebouwde
niets, uit het voorgaande volgt dat deelbaarheid van het niets met iets
onmogelijk is, zowel enkel- als meervoudig, terwijl daarentegen het
ondeelbare niets voor het deelbare iets niet. Immers, zowel zonder niets als
met het niets kan het iets iets zijn. Nochtans, met iets als met het voor de
deelbaarheid van het niets noodzakelijke niets kan het niets niet niets
zijn.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Dus het niets bestaat net als het iets uit elementaire deeltjes die gemakkelijk
weg te drukken zijn door elementaire deeltjes van het iets omdat die bestaan uit
meerdere deeltjes niets die door groepering zijn gaan klonteren tot iets
waardoor de materie onderling tastbaar wordt.


--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Kaik, kaik, de himl so plouw
2013-10-12 22:27:07 UTC
Permalink
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Post by Spook van Rook
Post by Kaik, kaik, de himl so plouw
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.
Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve
zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".
Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.
"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14
seconde
na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.
Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.
Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de
elementaire
en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.
Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.
Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft
daarentegen
een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het
elektron,
en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Uit wat voor deeltjes bestaat het niets?
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Alleen voor het niets zijn ‘essentie’ en ‘bestaan’ identiek, bij het iets
behoeven zij niet samen te gaan en is het iets contingent: het iets kan
er
zijn of het iets kan er niet zijn. Wat betreft het uit deeltjes
opgebouwde
niets, uit het voorgaande volgt dat deelbaarheid van het niets met iets
onmogelijk is, zowel enkel- als meervoudig, terwijl daarentegen het
ondeelbare niets voor het deelbare iets niet. Immers, zowel zonder niets als
met het niets kan het iets iets zijn. Nochtans, met iets als met het voor de
deelbaarheid van het niets noodzakelijke niets kan het niets niet niets
zijn.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Dus het niets bestaat net als het iets uit elementaire deeltjes die gemakkelijk
weg te drukken zijn door elementaire deeltjes van het iets omdat die bestaan uit
meerdere deeltjes niets die door groepering zijn gaan klonteren tot iets
waardoor de materie onderling tastbaar wordt.
Heel goed. Je begrijpt al bijna iets, geklonterd niets.
Post by Spook van Rook
--
gruweltjes
Sp(oo)k van Rook
De duim tussen je oren.
Die zit meer tussen je niet al te grote grote en je al te kleine kleine
hersenen, onderling tastbaar klontje ietsje niets.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Kaik, kaik, de himl so plouw
2013-10-13 15:12:34 UTC
Permalink
Bosonen zijn deeltjes met een heeltallige spin. Het Higgs-boson is het enige
deeltje dat richtingsloos is en geen spin heeft, spin 0 dus.

Alle bekende deeltjes en hun onderlinge krachten (behalve zwaartekracht)
worden beschreven in het standaardmodel. Het bestaan van een deeltje, thans
Higgs-boson genoemd, werd daarin voorspeld. De Schot Peter Higgs, hoogleraar
mathematische fysica, schreef in 1964 aan één van z'n promovendi: "Ik heb
iets ontdekt dat totaal nutteloos is".

Pakweg zo'n veertig jaar later hoestten tachtig landen de miljarden op voor
de bouw van de Large Hadron Collider van CERN om de "totaal nutteloze
theorie' van Higgs te testen, en het bestaan van de Higgs-boson aan te
tonen. Dat laatste is inmiddels gebeurd.

"Ha die massa" las ik ergens met betrekking tot het Higgs-boson. Ontstaan
door symmetrie-breking in een tijdsbestek van 10 tot de macht -14 seconde na
de oerknal, dat door afkoeling het heelal met alles doordringende,
elektrozwakke Higgs-velden vulde. Samen ook wel de Higgs-oceaan genoemd.
Niet aantoonbaar, omdat deze geen enkel effect heeft op iets dat met
constante snelheid beweegt, en geen speciaal referentiepunt aangeeft.

Maar de Higgs-oceaan kan wel een wisselwerking hebben met deeltjes als
protonen, elektronen en neutronen. Deze ondervinden daardoor bij
versnellingen weerstanden. Alles, vanaf een armbeweging tot superkrachtige
raketten moeten het opnemen tegen de weerstand die ze overal in het heelal
van de Higgs-oceaan ondervinden.

Aangezien de gluonen die de quarks, waaruit protonen en neutronen zijn
opgebouwd, aan elkaar lijmen over zeer veel energie beschikken, vormen deze
krachten een aanzienlijk deel van de massa van deze deeltjes. (Energie is
massa). En het is de stroopachtige wrijvings/kracht/ van de uit
Higgs-bosonen bestaande Higgs-oceaan die voor de kracht van de gluonen (en
andere energiebronnen) zorgen, en derhalve massa geeft aan de elementaire en
de zwaardere, daaruit samengestelde deeltjes.

Men neemt aan dat mate van weerstand waarmee de Higgs-oceaan weerstand biedt
afhangt van het specifieke type deeltje. Vandaar dat de diverse fundamentele
deeltjes elk een andere massa hebben. Als een deeltje zich makkelijk zonder
veel wrijving door de Higgs-oceaan beweegt is er weinig of geen
wisselwerking en zal het deeltje weinig massa hebben.

Het foton, het energie-quantum, ondervindt geen enkele weerstand van de
Higgs-oceaan en heeft dan ook geen massa. De top-quark heeft daarentegen een
350.000 maal sterkere wisselwerking met de Higgs-oceaan dan het elektron, en
heeft derhalve een massa die 350.000 maal groter is.
--
Kaik, kaik, de himl so plouw
naut gin rege... altaid son...
Loading...