H.Houthakker
2013-02-28 23:08:16 UTC
Wat is ruimte? Als je de bijbel leest is de ruimte eeuwig en oneindig en
heeft god daarin eeuwig bestaan, zonder begin, en zonder einde
uiteraard. Wij beschouwen ruimte inmiddels op basis van Einsteins
relativiteitstheorie als een ruimtetijd, een absolute entiteit. Ruimte
en tijd zijn op zich beide relatief.
Newton heeft zich in feite uitsluitend bezig gehouden met ruimte. Hoe
wij zijn experimenten en daaruit voortvloeiende wetten ook waarderen, ze
waren uitsluitend bedoeld als ondersteuning van wat hij van wezenlijk
belang achtte, de absolute ruimte.
De absolute ruimte is datgene wat volgens hem het meest natuurlijke
referentiesysteem is voor de beschrijving van een beweging. Een voorwerp
is echt in beweging wanneer het ten opzichte van de absolute ruimte in
beweging is. Zo ook bij versnelling en rust.
Zo had hij zijn emmer met water experimenten. Als je een emmer aan een
touw laat draaien, gaat het water door wrijving ook draaien en wordt het
oppervlak concaaf. Komt de emmer dan tot stilstand, dan blijft het water
echter draaien. Newton vroeg zich af ten opzichte van wat? De emmer?
Ik citeer: "Na een poosje, als het water ronddraait en er geen relatieve
beweging is tussen emmer en het water, is het wateroppervlak concaaf.
Dus, met de emmer als referentievoorwerp krijgen we precies het
omgekeerde van wat we verwachten, het wateroppervlak is /vlak/ bij
relatieve beweging en /concaaf/ als er geen relatieve beweging is".
Andere experimenten lieten zien dat relatieve beweging de vorm van het
wateroppervlak niet verklaren. Niet de emmer is derhalve het relevante
referentiekader, maar de ruimte, de absolute ruimte.
En zo is er uiteraard veel meer te noemen. Zoals ik schreef, zijn
experimenten om de absolute ruimte aan te tonen leidden tot wetten die
wij nog steeds effectief gebruiken.
Toch bleef hij zijn twijfels houden. Hij schreef bijvoorbeeld:
Het is werkelijk een zeer moeilijke kwestie om de ware beweging van
bepaalde lichamen te ontdekken en met succes van schijnbewegingen te
onderscheiden, omdat de delen van de onbeweeglijke ruimte waarbinnen
deze bewegingen plaatsvinden, op geen enkele manier door onze zintuigen
worden waargenomen". (Sir Isaac Newton's Methematical Principle of
Natural Philosophy and His System of the world).
En dan te bedenken dat we volgens prof. Verlinde in een ruimteloze,
tweedimensionale holografische informatieprojectie rondlopen.
Zie onder meer: Brian Greene: The fabric of the cosmos.
Ave en de wrake Gods
"De bijl erin"
"Laten we ons niet te druk maken over het leven, we komen er toch niet
levend uit". (Émil Michel Cioran)
http://tinyurl.com/34fnqzh /gelovigen
heeft god daarin eeuwig bestaan, zonder begin, en zonder einde
uiteraard. Wij beschouwen ruimte inmiddels op basis van Einsteins
relativiteitstheorie als een ruimtetijd, een absolute entiteit. Ruimte
en tijd zijn op zich beide relatief.
Newton heeft zich in feite uitsluitend bezig gehouden met ruimte. Hoe
wij zijn experimenten en daaruit voortvloeiende wetten ook waarderen, ze
waren uitsluitend bedoeld als ondersteuning van wat hij van wezenlijk
belang achtte, de absolute ruimte.
De absolute ruimte is datgene wat volgens hem het meest natuurlijke
referentiesysteem is voor de beschrijving van een beweging. Een voorwerp
is echt in beweging wanneer het ten opzichte van de absolute ruimte in
beweging is. Zo ook bij versnelling en rust.
Zo had hij zijn emmer met water experimenten. Als je een emmer aan een
touw laat draaien, gaat het water door wrijving ook draaien en wordt het
oppervlak concaaf. Komt de emmer dan tot stilstand, dan blijft het water
echter draaien. Newton vroeg zich af ten opzichte van wat? De emmer?
Ik citeer: "Na een poosje, als het water ronddraait en er geen relatieve
beweging is tussen emmer en het water, is het wateroppervlak concaaf.
Dus, met de emmer als referentievoorwerp krijgen we precies het
omgekeerde van wat we verwachten, het wateroppervlak is /vlak/ bij
relatieve beweging en /concaaf/ als er geen relatieve beweging is".
Andere experimenten lieten zien dat relatieve beweging de vorm van het
wateroppervlak niet verklaren. Niet de emmer is derhalve het relevante
referentiekader, maar de ruimte, de absolute ruimte.
En zo is er uiteraard veel meer te noemen. Zoals ik schreef, zijn
experimenten om de absolute ruimte aan te tonen leidden tot wetten die
wij nog steeds effectief gebruiken.
Toch bleef hij zijn twijfels houden. Hij schreef bijvoorbeeld:
Het is werkelijk een zeer moeilijke kwestie om de ware beweging van
bepaalde lichamen te ontdekken en met succes van schijnbewegingen te
onderscheiden, omdat de delen van de onbeweeglijke ruimte waarbinnen
deze bewegingen plaatsvinden, op geen enkele manier door onze zintuigen
worden waargenomen". (Sir Isaac Newton's Methematical Principle of
Natural Philosophy and His System of the world).
En dan te bedenken dat we volgens prof. Verlinde in een ruimteloze,
tweedimensionale holografische informatieprojectie rondlopen.
Zie onder meer: Brian Greene: The fabric of the cosmos.
Ave en de wrake Gods
"De bijl erin"
"Laten we ons niet te druk maken over het leven, we komen er toch niet
levend uit". (Émil Michel Cioran)
http://tinyurl.com/34fnqzh /gelovigen